SCHILDKLIERVERGROTING, AAMBEI ZIEKTES
De medische benaming van een vergrote schildklier, is struma. Struma kan op verschillende wijze optreden. Met struma of krop wordt een zichtbare of tastbare vergroting van de schildklier bedoeld. Deze vergroting kan egaal (diffuus) of knobbelig (nodulair) zijn. Een nodulair struma is een knobbelige vergroting van de schildklier.
Redenen van Difuus Struma?
Een tekort aan schildklierhormoon in het bloed vertraagt de stofwisseling van cellen in het hele lichaam Als de schildklier te weinig hormoon aanmaakt, heet dat hypothyreoïdie; in de volksmond ook wel langzame, vertraagde, trage of langzaam werkende schildklier genoemd. Hypothyreoïdie kan tijdelijk zijn, maar meestal is het blijvend.
Oorzaken van Nodulair Struma?
Een nodulair struma is een knobbelige vergroting van de schildklier. Naarmate het struma groter wordt, neemt ook de productie van schildklierhormoon toe.
Wat is het belang van schildklierknobbeltjes?
Schildklierknobbeltjes komen heel vaak voor maar enkel %4 tot %20 heeft risico op kanker. Vooral het steeds groter worden van een klein, enkelvoudig, hard knobbeltje geeft aanleiding tot bezorgdheid. Bij een multinodulaire struma is de risico op kanker zeer klein.
Hoe worden schildklierknobbeltjes beoordeeld?
Bij het beoordelen van schildklierknobbeltjes werken de afdelingen Endocrinologie, Radiologie, Nucleaire Geneeskunde en Pathologie nauw samen. De schildklierknobbeltjes worden aan de ene kant onderzocht door middel van ultrasonografie om te kijken of deze risicio op kanker hebben en aan de andere kant onderzocht door de Nucleaire Geneeskunde afdeling om te kijken of deze functioneren. Bij kleine knobbeltjes die geen risico op kanker hebben wordt niet onnodig operatie uitgevoerd maar worden deze onder toezicht met medicatie behandeld. Bij een kankeronderzoek wordt gebruik gemaakt van biopsie met een dunne naald. Deze behandeling wordt samen met de algemene chirurg, radioloog en patholoog uitgevoerd. Wanneer een operatie noodzakelijk wordt geacht werken de deskundige artsen van de betreffende afdelingen samen in een team.
Een van de meest voorkomende ziektes in Turkije is Aambeien. İndien deze ziekte niet wordt behandeld kan het de levenskwaliteit op een zeker mate verlagen. Aambeien is een ziekte dat in de maatschappij ook wel tussen de “verborgen gezondheidsproblemen”wordt gezien omdat het een aandoening is dat in de anus voorkomt. Als het in een vroege stadium wordt ontdekt kan het met een simpele ingreep behandeld worden. Als het echter verborgen wordt gehouden en niet in een vroege stadium wordt behandeld zal een chirurgische aanpak onvermijdelijk zijn. De ziekte heeft een directe verband met de voedingsgewoonte van een persoon. Daarom speelt voeding bij het behandelen ook een belangrijke rol.
İn een latere stadium wordt het moeilijk om de ziekte te behandelen
Er zijn twee soorten aambeien: inwendige aambeien en uitwendige aambeien. Inwendige aambeien liggen boven de sluitspier en zijn daardoor eigenlijk nooit zichtbaar. Ze zijn meestal niet pijnlijk, maar kunnen wel bloeden. Uitwendige aambeien liggen ter hoogte van de sluitspier en kunnen bij het persen uit de anus naar buiten puilen. Dit kan een ongemakkelijk ‘prop’-gevoel geven en jeuk of pijn tijdens het toiletbezoek. Er bestaan 4 verschillende gradaties aambeien. De symptomen in de eerste fase zijn jeuk en pijn tijdens de stoelgang en soms bloedverlies tijdens of na de stoelgang. In de ontwikkelstadium twee zijn de aambeien groter geworden en bevinden ze zich in het gevoelige gebied van de anus. İn de eerste en tweede stadium is een operatie niet noodzakelijk en kan het behandeld worden met medicatie en een dieetprogramma. In het derde stadium zijn de aambeien zo groot geworden dat ze buiten de anus zakken. Het is verstandig om het in deze fase te opereren zodat het zich niet nog meer ontwikkelt. Als in de derde fase geen operatie plaatsvindt zijn de aambeien in het laatste stadium zo groot geworden dat ze naar buiten hangen en niet meer naar binnen geduwd kunnen worden.
Dit moet je weten met betrekking tot aambeien...
» Aambeien heeft een directe relatie met de eetgewoonte van een persoon. Het wordt vaak in Oost en Zuid-Oost Turkije gezien omdat met daar veel rode vlees eet.
» Pittig eten geeft geen aanleiding tot aambeien maar mensen met aambeien die veel pittig eten zullen de aambeien irriteren.
» Een van de meest voorkomende problemen bij zwangerschap zijn aambeien. De groeiende baarmoeder zorgt voor een steeds grotere belasting op de bloedvaten in de aambeiweefsels en die druk neemt tijdens de bevalling nog verder toe. Meestal geneest het na de bevalling maar er zijn ook gevallen waarbij een operatie onvermijdelijk wordt.
» Wordt vaak gezien bij mensen met een chronische obipatie.
» Genetische factoren zijn van invloed bij het krijgen van aambeien. Daarnaast is de kans op aambeien ook groter als ze in de familie voorkomen.
» Uitwendige aambeien komen vaak voor bij mensen die zittend werken; die kantoorwerk doen, als taksi chauffeur werken en bij de bank werken.
» Een warm bad zorgt ervoor dat de anus kan ontspannen. Een warm bad kan ook helpen om de klachten bij aambeien te bestrijden, zoals de jeuk en een branderig gevoel. Daarnaast kan de masserende werking van de waterstraal van een douche veel verlichting brengen.
» In eerste instantie kan door aanpassing van het dieet tot vermindering van de klachten worden gekomen. Door voldoende te drinken en vezelrijk te eten wordt de ontlasting zachter. Geadviseerd wordt om minimaal 2,3 liter water per dag te drinken.
» Door te hoog gespannen bekkenbodemspieren komt aambeien vaker voor bij vrouwen dan mannen.
» Symptomen van aambeien kunnen soms verwardt worden met andere ziektes. Daarom dienen klachten zoals bloedingen serieus genomen te worden en ook dient een controle uitgevoerd te worden om te kijken of er sprake is van endeldarmkanker of dikke darmkanker. Soms kan het zo zijn dat een patient zowel aambeien heeft als endeldarm tumor.